Een vraag die we vaak krijgen bij op onze presentatietraining: raden jullie het aan om tijdens het voorbereiden je presentatie een keer helemaal uit te schrijven?

Ons antwoord: Nee, dat raden we niet aan. Doe het liever niet. OK, als je het echt niet laten kan. Maar over het algemeen zei Whitney Houston het beste toen ze zei:

Maar waarom dan?

Schrijftaal is geen spreektaal

Kijk, daar staat het al: schrijftaal en spreektaal zijn erg verschillend. Als je typt, gebruik je onbewust allerlei conventies. Waarmee ik bedoel: je schrijft zoals jij denkt dat je voor dat soort teksten moet schrijven.

Bijvoorbeeld: schrijf je voor een beleidsnota? Dan kopieer je onbewust de stijl mee van alle beleidsnota’s die je ooit hebt gelezen. Dan schrijf je ronkende volzinnen op als ‘ten aanzien van de uitvoerbaarheidsaspecten moet opgemerkt worden dat de huidige budgetteringscyclus onvoldoende toereikend is, mits de opdrachtgever een voldoende solventieratio wil blijven hanteren’.

I haven’t a clue what’s going on here, but I’ll act like I do!

Wat?

Ja, precies: wat? Niet voor niets stampen we dit soort zinnen eruit op onze training Scherp Schrijven. Zelfs op schrift is dit weinig overtuigend, laat staan als je dit uitspreekt.

En daarom vinden we het dus geen goed idee als je je presentatie helemaal uitschrijft. Dikke kans dat het gewoonweg niet klinkt: je schrijft te lange zinnen, die moeilijk uit te spreken zijn, met redeneerstappen die onnavolgbaar zijn.

Geen wet van Meden en Perzen

Maar als je het nu niet laten kunt? Als je ‘s nachts stiekem je laptop opstart en op afstand op je werk-account inlogt? Moet je jezelf dan als Gordon laten inchecken in een verslavingskliniek, maar dan niet voor cocaïne, maar voor voorzetseluitdrukkingen en lijdende vorm?

Gordon leeft gewoon zijn leven als die ándere Rick James-klassieker, laat hem toch

Nou nee: vind jij jezelf clandestien terug achter je toetsenbord, denk dan weer aan de woorden van Whitney:

“It’s not right, but it’s okay”

Het is geen wet van Meden en Perzen, willen we maar zeggen.

En als je die jeuk vanbinnen tóch wil krabben, zorg dan dat je het goed doet.

Daarmee bedoelen we: als je tóch een tekst wil uitschrijven, schrijf dan niet een tekst van een beleidsnota uit. Want dát is niet wat je wil presenteren.

Je wil een speech, een verhaal vertellen. Schrijf dat dan ook uit: een tekst waaraan je kunt zien dat deze uitgesproken moet worden.

Dat betekent: kortere zinnen. Meer een punt zetten. Ook meer witregels tussen de alinea’s.

…

…

Zoals een blogtekst, zeg maar.

En voel je ook niet te belabberd om af en toe een toneelaanwijzing op te nemen in je tekst. Want onthoudt: deze tekst moet je uitspreken. En dat betekent: acteren. Schrijf hem dan ook zo.

Mocht je nu denken dat een volledig uitgeschreven spreektekst inauthentiek wordt, helemaal als je hem ook nog eens gaat repeteren: daar hebben we een blogpost voor!

Kortom

Moet je je presentatie uitschrijven? Liever niet. Maar doe je het tóch, doe het dan goed.

 

 

Tags: presenteren voorbereiden