We moeten het even hebben over slechte journalistiek

Begrijp me niet verkeerd: het overgrote meerendeel van de journalisten (en redacteurs, presentatoren, en andere types) werkt ontzettend hard en wil oprecht een ‘waakhond van de democratie’ zijn.

Super, complimenten, en heel veel dank!

Maar dan is er dat ene promille. Dat zijn de vooringenomen zuigers. Vooringenomen, omdat ze van tevoren al hebben bepaald wát voor item ze gaan maken en hoe ze jou erin gaan ‘neerzetten’. Zuigers, omdat ze eigenlijk vooral jou te kakken willen zetten.

Ben je politicus, woordvoerder of persvoorlichter, dan stelt dat ene promille aan vooringenomen zuigers je voor 99,9 procent van je moeilijkheden. Want je kunt ze niet negeren, en inhoudelijk oprecht de (vaak valse) vraag beantwoorden kan ook niet.

Bevraag je ze terug, dan krijg je een snedig ‘hoezo, ik stel hier de vragen’ terug, of een hoogdravend betoog dat dit het hoogste genre van journalistiek is, namelijk de ‘Gonzo-journalistiek’ (dat is het niet), en dat die fungeert als de enige echte ‘gelijkmaker’ in onze mediademocratie.

Dit is precies waarom wij een media- en woordvoeringstraining aanbieden. Want de vooringenomen vragen van een zuiger zijn juist níet de grote gelijkmaker: ze zijn juist de grote óngelijkmaker.

Denk bijvoorbeeld weer eens terug aan de interacties tussen wijlen Ella Vogelaar en vooringenomen zuiger Rutger: Vogelaar was een prima bestuurder, maar ze had niet de verbale lenigheid om over alle drog-redelijke hordes van Rutger heen te springen. Je kunt dan zeggen: ‘if you can’t stand the heat, get out of the kitchen’, maar wie draait in vredesnaam de oven zo hoog dat alleen getrainde brandweerlui nog een omelet durven te bakken in je keuken?

Goed, Ella Vogelaar en Rutger, dat was 2009. Maar er zijn nog steeds vooringenomen zuigers. En onder andere om je daar tegen te wapenen, kun je nu de open inschrijvingstraining Media en Woordvoering volgen. Schrijf je hier in!