Het zomerreces is bijna voorbij, het debatseizoen begint weer!

Ik moet zeggen: ik heb er wel weer zin in, een jaar voor met debatteren, argumentatie, retorische trucs ontmaskeren en vooral: mensen helpen om op inhoud een goed gesprek met elkaar te voeren. Want dat is uiteindelijk wat een debat is: een goed gesprek dat draait om de inhoud.

Nu zijn er veel mensen die zeggen: néééé! Dat is geen debat, dat is een dialoog, een Socratische zelfs, of een een geweldloos gesprek, of een… .

Kwestie van semantiek, denk ik dan. Accentverschilletje: een kwestie van wat de Engelsen dan zouden noemen ‘tomatoe, tomatoe’ – maar dat komt op schrift niet zo goed over. ‘TO-MAY-TO’ versus ‘TO-MAH-TO’, bedoel ik.

Want belangrijker dan de betekenisverschillen is waar we het dan over eens zijn: je hebt gesprekken waar je het met elkaar oneens mag zijn op basis van de inhoud, en je hebt de rest: schreeuwpartijen, scheldpartijen, inauthentieke verkoopgesprekken, verplichte poldergesprekken… .

En daar heeft niemand zin in.

Om Nederland en iedereen daarbuiten te helpen met het voeren van nuttigere, effectievere en productievere gesprekken, hebben we weer een reeks open inschrijvingscursussen in de aanbieding. Zoals ‘Argumentatieleer en Kritisch Denken’, ‘Debatteren en Discussievaardigheden’ en ‘Retorica 2.0: Framing en Storytelling’. Kijk hier voor het overzicht:

https://adrem-debatstrategie.nl/trainingsoverzicht/open-inschrijvingstrainingen/

Maar we geven ook graag trainingen op maat: dan komen we incompany en geven we precies de workshop die je eigen onderlinge interne of externe communicatie en/of besluitvorming een flinke oppepper geeft.

Zo gaven we dit jaar bijvoorbeeld al meerdere teamcommunicatietrainingen en trainingen in vergaderen en voorzitten: lees hier meer over hoe we dat aanpakken:

https://adrem-debatstrategie.nl/trainingsoverzicht/doelgroepen/trainingen-voor-teams/

En we hielpen organisaties met hun vaardigheden in het schrijven van position papers: lees hier wat we voor public affairs strategie kunnen betekenen:

https://adrem-debatstrategie.nl/trainingsoverzicht/doelgroepen/public-affairs-en-corporate-comms/

In al die gevallen was men maar wat blij met de workshop/training/cursus. En zeg nou zelf: dat wil je toch ook? Grasduin gerust rond op de site en mail of bel als je wat leerzaams ziet!

Verder blijven we de wereld verblijden met microblogs op de (algoritmische, para-)sociale media. Zo schreven we onlangs bijvoorbeeld over:

Advocaat van de duivel spelen

Alweer een hele tijd geleden had het NRC een artikel over de meest interessante functie bij de MIVD: de advocaat van de duivel:

https://www.nrc.nl/nieuws/2024/05/03/de-advocaat-van-de-duivel-van-de-mivd-let-niet-alleen-op-je-tegenstander-houd-ook-je-bondgenoten-in-de-gaten-a4197750

Als je wil weten wie dat doet bij de huidige MIVD, dan moet je vooral dat artikel er nog eens op nalezen.

Maar in deze post wil ik meer vertellen over waarom het precies belangrijk is voor iedere organisatie om een advocaat van de duivel te hebben – en hoe je dat precies organiseert.

Waarom het belangrijk is: elke groep mensen is vatbaar voor groepsdenken. Dat betekent dat wij allemaal, jij en ik incluis, in bijvoorbeeld een teammeeting vaak éérst strategisch nadenken voordat we iets zeggen. We kijken rond en schatten in: hoe gaat dit landen? Wiens ego ga ik hiermee kwetsen?

En als we niet genoeg, of niet genoeg van de meer invloedrijke mensen mee denken te krijgen, dan denken we vaak: laat ook maar.

En dat leidt dus tot problemen: organisaties zijn minder slim, spelen minder goed in op wat de data die ze verzamelen, ze vertelt, en reageren trager en dommer op hun omgeving. Het leidt er dus onder andere toe dat beroeps-spionnen grote aanslagen niet zien aankomen, omdat ze denken: ‘het zal toch niet…’.

Gelukkig biedt AD REM manieren om dit soort groepsdenken te doorbreken. Die manier heet: debatteren. En of je nu intern in je organisatie een debat gaat voeren over bijvoorbeeld het HR-beleid, of dat je je medewerkers en jezelf op één van onze cursussen stuurt, één garantie kunnen we geven: met méér debat in je organisatie komt er méér kennis, inzicht en wijsheid boven tafel.

Schrijf je dus in voor de cursus ‘Argumentatieleer en Kritisch Denken’ of ‘Debatteren en Discussievaardigheden’ – en leer hoe je zelf ook advocaat van de duivel kunt spelen!

Het einde van het reces

Het einde van het reces komt eraan – dat betekent dat het politieke seizoen weer begint.

En politiek is topsport – dat is iets wat álle politici, van links tot rechts in het politieke spectrum, met elkaar eens zijn.

Want ga er maar aan staan: je moet elke avond én bij Eva en bij Bar Laat verschijnen, je moet iets vinden van de laatste wonderlijke breinbrekers van Johan Derksen, je moet in de politieke arena treden tegen tegenstanders, over allerlei onderwerpen van de hoed en de rand weten, en óók nog de stem van je eigen achterban vertegenwoordigen.

Dat is niet makkelijk, en wij van AD REM spreken graag een hartig woordje met iedereen die ooit eens gezegd heeft: ‘die politici, dat zijn allemaal zakkenvullers’. Dat zijn het echt niet: of je het nu met ze eens bent of niet, uiteindelijk staat elke politicus of politica elke dag weer in die stekelige arena uit idealisme.

Maar laten we dan voor het komende politieke seizoen eens het volgende afspreken: zullen we eens mínder vliegen gaan afvangen, minder politici op een verhaspeling pakken en méér met elkaar het goede gesprek op de inhoud aangaan?

Ja? Mooi! Dan kun je je namelijk nu alvast inschrijven voor twee van onze mooiste cursussen: ‘Argumenteren en Kritisch Denken’ en ‘Debatteren en Discussievaardigheden’.

De Russell-vervoeging

De filosoof Bertrand Russell observeerde in een BBC-programma in 1948 iets interessants over ons menselijk taalgebruik: we kunnen met verschillende woorden hetzelfde fenomeen beschrijven, maar er een andere emotionele lading aan meegeven. En natuurlijk doen we allemaal ons best om onszelf en onze eigen aannames zo kritisch mogelijk weer te geven, en het gedrag van een ander zo vergevend mogelijk. Vandaar dat hij met dit voorbeeld kwam:

“I am firm; You are obstinate; He is a pig-headed fool.”

Ter ere van Russell noemen we dit de Russell-vervoeging, en soms ook ’emotionele vervoeging’. Het heet vervoeging omdat het een beetje lijkt op hoe je werkwoorden vervoegt. En je kunt dit eigenlijk loslaten op elke karaktereigenschap:

– ik ben genuanceerd, jij bent twijfelachtig en hij is besluiteloos
– ik ben dapper, jij bent overmoedig en zij is onbesuisd
– …

Het was de woordenaar Frank Luntz die decennia later van de Russel-vervoeging een bedrijf maakte: hij deed niets anders dan voor de Republikeinse Partij van de Verenigde Staten met focusgroepen testen wat mensen voelen bij bepaalde woorden voor bepaalde beleidsmaatregelen. Zo ‘ontdekte’ hij (de aanhalingstekens geven aan dat het niet echt een Nobelprijswaardige ontdekking is) dat mensen zich eerder aan een erfbelasting gingen ergeren als je het omschreef als een ‘doodsbelasting’ (‘death tax’).

Wat dit laat zien is dat een politiek debat inhoudelijk te kapen is met sluwe woordkeuze: roep ‘death tax’ als Trumpiaanse Republikein, en je hebt het debat al gewonnen nog voordat het begonnen is – zonder te weten wat het is, is immers zelfs de meest doorgewinterde socialist tegen een doodsbelasting…

Nu houden wij van AD REM ons natuurlijk verre van dit soort flauwe retorische trucs: we zullen je altijd aanraden om gewoon authentiek de waarheid te spreken. Maar het is wél belangrijk om de truc te herkennen waar je hem ziet. En vandaar de vraag: welk woord of welke uitdrukking zou jij willen nomineren als een typisch voorbeeld van de Russell-vervoeging?

En wil je zelf meer leren over hoe je dit soort drogredenen kunt herkennen en lekprikken? Schrijf je dan in voor één van onze cursussen, bijvoorbeeld: ‘Argumentatieleer en Kritisch Denken’, ‘Debatteren en discussievaardigheden’ of ‘Retorica 2.0: Framing en Storytelling’.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *